Evrende yazılı olmayan ayetleri okuyamayan,yazılı olanı nasıl anlar ki?

Bedri Rahmi der ki;

Şairim,

Zifiri karanlıkta gelse şiirin hası,

Ayak seslerinden tanırım.

Ne zaman bir köy türküsü duysam,

Şairliğimden utanırım.

Bende diyorum ki;

Ne zaman bir resim görsem, şiir okumaktan da,şiir yazmaktan da utanır,bazen yüzlerce mısrayı bir tabloya yerleştiren ressama selam durur,resim,şiir, edebiyat tüm bildiklerimi bir araya toplayıp hayata bakarken,duyduğum bir Kur'an Ayetiyle titrer,en büyük sanatçının önünde secdeye kapanırım ve bu duyguyu veren tüm sanata bir kez daha hayranlık ile bakarım.

Ve içimden derim ki;

Evrende yazılı olmayan ayetleri okuyamayan,yazılı olanı nasıl anlar ki?

Susarım!

Korkarım!