ÖMÜRDEN KALANLAR

Ömür kocaman kaile

Tırmanırım bile bile

Yıllara çözdüğüm çile

Bir küçücük yumak kaldı

*

İş bitse de bu bunakta

Diş izi var kaç yanakta

''Ağız''denilen çanakta

Porselenden damak kaldı

*

Pişirdiğim şiir aşı 

Reyha sardı dağı-taşı

Eller oldu aşçı başı

Nam-ı şanım yamak kaldı

*

''Dünya'' dedikleri zından

İnsanı boğuyor kandan

Tünelini kazdım yandan

Kurtulmama ramak kaldı

*

Tahir BULUT