Neriman Teyzemizi Kaybettik

FENER-BALAT MÜCADELESİNİN 'EN YAŞLI' ÜYESİ, FENER-BALAT'IN GÜZEL YÜREKLİ 'HAYVAN DOSTU' NERİMAN TEYZESİNİ KAYBETTİK...

Kendisi Balat'ın AB fonlarıyla tam yenileme geçirmiş en güzel evlerinden birinin sahibiydi. Fener-Balat'a yıkımlar için tebligatlar gelmeye başlayınca, yıkıma karşı halk olarak dernek çatısı altında örgütlenmeye başladık. Ben derneğin genel sekreteri ve sözcüsü olarak o günlerde kapı kapı dolaşıyor, halkı bilinçlendirmeye çalışıyordum. Neriman teyzeyle bu şekilde tanışmıştık. Aynen bu fotoğrafta olduğu gibi yine pencereden bakıyordu.

-"Kızım gel biraz oturalım, bana ne oluyor bir anlat" dedi.

Ben de eğer direnmezsek evlerimizi kaybedeceğimizi, mahallenin tamamen yıkılacağını ve bizlerin de burayı terk etmek durumunda kalacağını ayrıntılı anlattım.

-"Hiç durma kızım dedi beni de üye yap. Gerekirse sizinle belediyeye de gelirim"...

Gerçekten de dediği gibi Fatih belediyesinde yaptığımız büyük protestoya 85 yaşındayım demedi, elinde 'EVİME DOKUNMA' pankartı bizimle geldi, yürüdü, slogan attı...

Bütün süreç boyunca en samimi destekçilerimizden biri oldu. Onun derdi sadece evi değildi, mahallesiydi, komşularıydı, Fener-Balatlı olmaktı.

Bir gün yine Neriman teyzenin evinin önünden geçerken kapısını çaldım, sık sık ona kedi maması bırakıyordum, o da bununla kendi evinin civarındaki sokak kedilerini besliyordu. Önceleri kendisi tavuk suyu kaynatıp papara yapıp veriyordu, bu onun yaşı için çok zahmetliydi. Ben Balat'a taşındıktan sonra ona düzenli olarak mama getirmeye başlayınca o da çok sevdiği sokak hayvanlarını bu şekilde beslemeye devam etti

Bir gün ona dedim ki,

"Neriman teyze senin evin AB tarafından tam yenileme yapıldığı için yıkım kapsamında değilmiş. Zaten sen çok yaşlısın, istersen bundan sonra protestolara katılmayabilirsin" Birden kaşlarını çattı ve

-"Mefuze'nin evi yıkılacak değil mi? komşularımın evi?! Onlar gittikten sonra, Balat'ta sevdiğim insanlar kalmadıktan sonra ne yapayım ben bu evi, binaları...

Onlar hem ses hem nefes, bir can yoldaşı benim için, seslenirim bakkala, manava giderler, alış verişimi yaparlar; canım daralır gelirler, sohbet eder, sıkıntımı giderirler; doktorluk olurum hastaneye götürürler, ilaçlarımı alır tansiyonumu ölçerler...

Evden dışarı çıkamasam da şu pencereden bakıp bir tanıdığı, bir komşuyu görmek, iki laf etmek hayatta tutar beni...

Yoksa zindan olur bana buralar... o yüzden bu mahalle kurtulana kadar benim de kavgam sürecek sizinle birlikte..."

CANIM NERİMAN TEYZEM OGÜN GERÇEK BİR VEFA DERSİ VERMİŞTİ BANA...

Onu sevgi ve saygıyla anıyorum....
Toprağında huzur içinde uyusun...

Çiğdem Şahin