Orhan Veli Kanık'ın Kayıp Şiiri

Aylık edebiyat dergisi Varlık'ın ocak sayısında okuru bir hazine bekliyor. Efdal Sevinçli, Varlık'taki “Edebiyatımızda saklanan belgeler, bilgiler” köşesinde Orhan Veli Kanık'ın hiçbir kitabında yer verilmeyen “Ölümüm” adlı şiirini paylaşıyor bizlerle.



ÖLÜMÜM

O sabah alnımda iki ter damlası konuşacak

Yorgun olarak öldüğüme dair

Benim Yeni Sabah’ı bir başkasına verecek gazeteci Yusuf

İskele kahvesinde çayım soğuyacak

İlk vapur yolcuları arasında olmadığımın farkında bile olmıyacaklar

Lâz müezzin hakkımda salâ verecek

İmam bildiğini okuyacak

Bozuk düzen makamından

Hiç Çamlıca'ya kuşbaşı kar yağarken ölünür mü diyen

Yarıdan fazlası abdestsiz cemaatim olacak

Ve hepsi de

İyi biliriz diye yalan söyliyecekler

Ertesi sabah Cumhuriyet’te sülâlem sayılacak

Müessif bir irtihal denmiyecek

Ve nihayet

Başı boş hayatım gibi

Başı boş mezarım da taşsız kalacak.



Okuduğunuz bu şiir Orhan Veli Kanık’ın ölümünden sekiz yıl sonra, sanat gazetesi Köprü’nün, 1 Aralık 1958 tarihli beşinci sayısının ikinci sayfasında, Tarık Erman’ın, “Ölenler – Kalanlar” başlıklı yazısının çerçevesi içinde, “Orhan Veli’nin ölüm yıldönümü dolayısiyle şimdiye kadar hiçbir yerde yayımlanmamış bir şiirini sunuyoruz” başlığıyla çıkmış.

 

Söz konusu şiir, Orhan Veli’nin Yapı Kredi Yayınları’nca yayımlanan Bütün Şiirleri’nin (Ocak, 2014, 35. Basım) yayına hazırlanış düzeni içinde, “Kitaplarına Girmeyen Son Şiirleri” başlığı altında toplanan şiirleri içinde de yok.