Çocuksun; zenginsin...

Dedelerin vardır,amcaların,dayıların,abilerin vardır.









Dağ gibi baban vardır, baban.!.

Zamanla dedeler terk eder,amcalar-dayılar terk eder.

Güvendiğin dağın da duman çöker tepesine,beyaz bir örtüyle yolcu edersin.

Yaşamın bütün ağırlığı çöker omuzlarına;gerçek manada geçim kaygısına düşersin.

Baban terk eder öz güvenini yanında götürerek...

Büyükler yönünden fakirlik çöker ocağına...

Bir de bakarsın önünde birkaç ''abi'' dediğinden başka kimse kalmamıştır; sıkıştığında tanışacağın,akıl soracağın kimse kalmamıştır.

Akıl verme pozisyonunda olduğunu hissedersin ve sorumluluk katmerli vurur tokadı ensene...

Ah çocuklar ah.!.

Çok zenginsiniz çook.!.

Dedeleriniz,amcalarınız,dayılarınız,abileriniz var.

Yol göstereniniz, yön göstereniniz,akıl vereniniz var.

En önemlisi; güvenebileceğiniz bir çınar,bir dağ var arkanızda; babanız.!.

Kıymetini bilin... 

Babasız kuzularımızı bağrımıza basıyoruz,onlar da bizim evlatlarımız;her türlü arkalarındayız...


Tahir BULUT

Huzurlu,mutlu,sağlıklı geceler...







Ahmet Temel Bulut