Gerçek mi? İşte gerçek! Ey, Allah'ın yarattığı en güzel eser!

Bunluk ruha inmeden
Okuyun; üşenmeden...
Yer yüzünde en adaletli, en vefalı, en gerçek olgunun ne olduğunu biliriz, fakat aklımızın ucundan bile geçirmeyiz...
Görevini hakkıyla yapar ölüm; kimseye ayrıcalık tanımadan...
Ve ecel en vefalı dosttur; bir ömrü sabırla bekler baş ucundan ayrılmadan...
Nehir, bilir denize karışıp yok olacağını.
Bu yok oluşa son sürat akarken, duraksamayı aklının ucundan geçirmez...
Olayın bilincine varıp asude akan nehirler yok mudur? Vardır elbet.
Denizi küçümseyerek onları ''deniz seviyesinde'' görürüz...
Zaman...
O anlamını kanıksadığımız, bir saniyesini hiç bir dünyevi değerle geri satın alamayacağımız olgu...
En cimrimiz bile öyle bonkör harcar ki zamanı:
--Buralarda ne yapıyorsun?
+Vakit öldürüyorum.
--İftara çok var,bu gün de vakit geçmeyecek anlaşılan.!
--Şu maçı bitirebilsek hayırlısıyla gol yemeden.!
--Zaman durdu sanki.'
--Bu gece bir malihülya sardı başımı ki sorma, sabah olmadı.!
Daha bir çok örnek; zamanın geçmemesine atıfta bulunmalar...
Sonra ardımızda kalan yıllardan yakınmak:
--Vay anasını.!
--Nasıl geçmiş bunca zaman?
--Expres tren gibi yılların istasyonuna uğramadan geçmiş.!
Ve ölüm.!
O, mutlak hakikat; dokunabildiğimiz, görebildiğimiz,
duyumsayabildiğimiz fakat özümseyemediğimiz gerçeğimiz...
Adalet mi? İşte adalet!
Vefa mı? İşte vefa!
Gerçek mi? İşte gerçek!
Ey,Allah'ın yarattığı en güzel eser!
Bilinmez ki, rüzgar yarın ne yönden eser...!!!
Tahir Bulut