Mutsuzluklar ülkesinde Mutlu olanlar pek düşünmeyen deliler galiba.

Çocukluğum Delikanlılığım Süleymaniye Küçükpazarda geçti
Ahşap konaklardan oluşan sokaklarımızdan çok turistler geçerdi
Hepsi asık yüzlü kötü insanlar gibi hatırlarım
o zamanlar bizler fakirdik ama mutlu insanlardık, Yüzümüz gülerdi
Turistlere gavur derdik çünkü meymenetsizdiler

Az gittik uz gittik 21.yy. Türkiyesinde durum %99 değişti
Artık turistlerin  mutlu Türklerin mutsuz asık suratlı gördükçe
Çocukluğumun Mutlu insanlarını arıyorum ve diyorum ki
Mutluluk zenginlikte değil Dost kardeş çevreyle mümkünmüş
Şairin dediği gibi:

Bize bir nazar oldu Cumamız Pazar oldu
Ne olduysa hep bize azar, azar oldu
Ne şöhretten hastayız, ne de candan hastayız
Ne ruhça ne vücutça ne de kandan hastayız
Avrupa’ya bir değil iki pencere açtık
Uzun yıllardan beri cereyandan hastayız
Batı, batı diyerek eyvah hep batıyoruz

Yaklaştıkça her sene öz yurdumda yılbaşı
Yapılır milletime Frenkçe sahte aşı
Buna ağlar ağacı hem toprağı, taşı
Batı, batı diyerek eyvah hep batıyoruz

Sen Hıristiyan mısın? Diye sorsan darılır
Yılbaşında hindi kaz yemesine bayılır
Çam deviren hindi ki nasıl mümin sayılır
Bilmiyoruz çoğumuz ne edip yapıyoruz
Batı, batı diyerek eyvah hep batıyoruz

Arif Nihat Asya

Dip Not: Dosluk kardeşlik öldü yoksunluktan hastayız