Kana Düğünü 1563 tarihli-Aslında Hz İsa'nın ve havarilerin Kana'da katıldığı bir düğün esnasında suyun şaraba çevrilmesi mucizesini Veronese yaşadığı zamanın Venedik şehrine uyarlar ve kendi zamanının ünlü figürleri ile doldurur resmini.
İsa hariç tüm figürler yapıtın ait olduğu cagın insanlarıdır damat Marki Don Alfonso d’Avalos gelin Avusturya imparatorunun kızı Eleonore ‘dir. Resimde Kanuni sultan Suleyman, kutsal roma imparatoru V. Charles, İngiltere kraliçesi Mary Fransa kralı I. Francis davetliler arasnda
Veronese resimlerinde genellikle Venedik'in görkemini işler. resminde bu yüzden çağının önemli olan kişiliklerini tablosunda birlikte kullandığı düşünülür. Venedik'te bir düğün için batının ve doğunun en güçlü figürleri bir aradadır.
Resim Napolyon tarafından 1797 yılında Venedik'ten Fransa'ya götürülür. Resmi Venedik'yen alınıp Fransa'ya götürülmüş. 2. Dünya Savaşı sırasında Fransızlar resmi Nazilerden korumak için Güney Fransa'da oradan oraya taşımıştır
AŞAĞIDA SARIKLININ KANUNİ SULTAN SÜLEYMAN OLDUĞU RİVAYET EDİLİR
Dogal olarak bu büyülükte olan bir resim bir kolektif calısma ürünüdür. Veronese'nin kardeşi Benedetto Caliari ki resimde sağ planda ayakta duran ve kadehini kaldırmış figür. Veronese'ye atölyesinde öğrencileri ile birlikte yardım etmiştir.
Resmin büyüklüğünü (669x990 cm ) anlama açısından şu fotoğraf yardımcı olabilir. Resmin şanssızlığı Leonardo'nun Mona Lisa'sı ile aynı salonda olmasıdır Mona Lisa'nın önü hep kalabalık iken ki uzaktan bakarsınız, Kana Düğünü gereken ilgiyi görmez.
Serkan Hızlı
********************
Eserde 132 davetli, 6 müzisyen, beş köpek, birer kedi ve papağan resmedilmiştir. Tabloda yer alan tarihi figürler arasında Fransa kralı I. François, İngiltere kraliçesi I. Mary, Osmanlı Sultanı Kanuni Sultan Süleyman, Kutsal Roma İmparatoru V. Karl, Osmanlı sadrazamı Sokollu Mehmed Paşa ve İtalyan şair ve soylu Vittoria Colonna bulunur. Bu tabloda müzisyen olarak resim edilmiş bulunan kişiler geç Rönesans çağının ünlü Venedikli ressamları olup bunlar otoportresi ile Paolo Veronese viola da gambada; Jacobo Bassano flütte; Tintoretto kemanda ve Titian viyolonseldedir.
Eser, Benedikten rahipleri tarafından 1562’de Venedik’teki San Giorgio Maggiore Manastırı’nın yemekhanesi için ısmarlanmış; mümkün olduğu kadar çok figür kullanılması şartı konulmuştu. 1563’te tamamlanan eser, 235 yıl boyunca yemekhanenin duvarında kaldı. 1797’de Napolyon tarafından savaş ganimeti olarak Paris’e götürüldü. Bu yolculuk sırasında kolay taşınması için ikiye bölündü ve Paris’te yeniden birleştirildi. Fransa-Prusya Savaşı’nda Brest limanında bir kutuda saklandı; II. Dünya Savaşı sırasında bir kamyonla Fransa’da dolaştı.
Eserin dijital yöntemlerle yapılmış birebir kopyası 2007’de Veneik’te manastır yemekhanesindeki orijinal yerine asılmıştır; orijinali halen Louvre Müzesi’ndedir.
YORUMLAR