mülteci politikası hesap edilenden daha kötü sonuçlar doğuruyor.

Son derece çocukça ve cahilce bir şekilde uygulanan mülteci politikası hesap edilenden daha kötü sonuçlar doğuruyor.
On beş sene önce 'Ensar Muhacir kardeşliği' argümanıyla acı da olsa yutturulan on milyon insan, artık kendilerini taşıyamayan yerlilerin tepkileriyle karşılaşınca hızla yeni bir tavır geliştirdi.
Artık yerliler Ensar olmak istemiyor, sığınmacılar da muhacir olmak istemiyor.
Birbirine karşı öfkeyle dolu iki cephe yarattılar.
On beş sene öncesine dek iki taraf birbirini tanımıyorsa da birbirine karşı sempati duyuyordu.
Artık tanıyor ve ayrışıyor.
. . .
Sokaktaki öfke korkutucu boyutta.
Sosyal medyadaki öfke korkutucu boyutta.
İçine alıp beslediği, kardeş ilan ettiği insanlar artık uğradıkları felaketin müsebbibinin Türkiye olduğunu düşünüyorlar.
Türkiye'ye sığındıklarında kendilerine yapılan yardımların Türkiye bütçesinden değil Avrupa Birliği fonlarından sağlandığını söylüyorlar.
Türklerin kendilerini istismar ettiklerini, ucuz işçi çalıştırdıklarını, ırkçı olduklarını, tasavvufi gelenek ve seküler yaşam tercihleri dolayısıyla Türklerin müşrik olduğunu açıkça yazıyor çiziyor, konuşuyorlar.
Yerliler ise içine düştükleri ekonomik krizi sığınmacıların gelmiş olmasına bağlıyor.
Yüzyüze geldikçe, ilişkiler kurdukça farklılıklarını görüyor ve farklı olanı reddediyorlar.
Demografik veriler onları korkutuyor, ulusal varlıkları, kültürleri, dilleri konusunda endişe duyuyorlar.
İki tarafın korkularını, endişelerini durmaksızın körükleyen bir sosyal medya var.
. . .
Binlerce sonuç yazmak mümkün.
Ensar muhacir dayanışmasından bahsetmek mümkün değil.
Din kardeşliği anlayışı bile sarsıldı.
Eğitimli Türkler gözle görülür bir şekilde dini terk ediyor.
Türkiye'nin güney illerinde demografik yapı bambaşka bir hal aldı.
Göç ile kültürel renklilik olur diyenler görüyor mu bilmem ama ülke daha bir siyah beyaz, daha bir gri oldu.
Bana kalırsa yirmi yıl öncenin Taksim'i, Mısır çarşısı, Fatih'i daha renkliydi.
Dahası Arap dünyasında bir sempati vardı Türklere karşı,
Araplara ait Sosyal medya hesaplarını geziyor musunuz?
İfrat ölçüsünde nefret etmek geleneği vardır ya Arap'ta, artık o nefretin sujesi Türklük...
Kimsenin bu gerçeği dillendirmeye cesareti yok.
. . .
Bu sorunlar nasıl izale edilir, olası kötü sonuçları nasıl hafifletilir?
Bu aşamadan sonra benim aklıma pek bir şey gelmiyor.
Dert edinmesi gerekenlerin rahatlığını görünce de bilgisizliğin, görgüsüzlüğün, eğitimsizliğin verdiği huzura, mutluluğa gıpta ediyorum.
. . .
Tarihte hiç bir iyilik hareketi bu kadar ters tepmemiş, hesap edilenden bu kadar farklı bir noktaya çıkmamıştı, dedim.
-Yok, tarih tekerrür eder, dedi... Musa'yı Nil'de bulup büyüten firavununun medeniyeti Musa tarafından yıkılmış, firavun da halkıyla birlikte yerin dibine batmıştı.
Arabi gelenek hiç bir zaman Musa'yı firavuna ait ekmek ile tuzun hatırını gütmemiş olmasından dolayı kınamadı.
Oysa bir kaç kuşak önce israiloğullarının kuyuya attıkları kardeşlerini kurtarmıştı Mısırlılar. Onu melik yapmış, onun kardeşlerini ve kabilesini ülkelerine davet etmiş, yiyeceğini bölüşmüş, baştacı etmişlerdi.
. . .
İyilik takdir edilen bir şey olmakla birlikte aptallık çoğu zaman iyiliği hükümsüz kılar.

Hulusi Üstün