TURGUT ÖZDEMİR

Uzun sürmedi ayrılığın.

Senin "Hükümet"in bir taneydi.

Başkası hükümet edemezdi özgür ruhuna.

Uzun sürmedi ayrılığın.

O olmayınca dayanamazdın başıboş insan güruhuna.

Onun yokluğunda,

Hiç bir şey teselli olmadı sana.

Sen "geç kaldım" de;

Ben deyim erken.

Gidilir mi be Turgut;

Tam da altmışa girerken.

Sık sık köyüne giderdin, teselli bulmaya.

Tarlada,

Avluda,

O sedir sandalyenin kuru dallarında;

Hükümet'in kokusunu almaya.

Avutmadı hiç biri.

Avutmadı dünya.!.

Sonunda bırakıp gittin ya.!.

Hakkımız varsa helal olsun bizden yana.

Sen Hükümet'e kavuştun, Hükümet sana...

Tahir BULUT

Bu sosyal ortamda tanıştık Turgut ile.

Sonra dostluğu ilerlettik yazışarak.

Bir gün Çömlekçide gezerken rastladım ona.

Birbirimizi hemen tanıdık.

Yarım saat oturup çay içtik sohbet ederek.

"Anladım annen olur da neden Hükümet?" Dedim.

"Benim değişmeyen ve hiç bir gensorunun iktidardan düşüremeyeceği Hükümet'im Odur, özgür ruhuma yalnız O hükmedebilir."

Dedi bana.

Belli ki, dominant kadınmış ve zor şartlarda disipline ederek büyütmüş oğlunu.

Öğretmenlikten antrenörlüğe, AA muhabirliğinden Trabzon Gazeteciler Cemiyeti Başkanlığına, fotoğrafçılıktan futbolculuğa; çeşitli işlerde nafakasını temine çalışan dostum Turgut Özdemir 'in vefat haberini ilk tanıştığımız gibi, bu sosyal ağdan öğrendim.

Kendisine Allah'tan rahmet; kızlarına, ailesine, Trabzon Basını'na, gazeteci arkadaşlarına ve biz sevenlerine sabır dilerim.

Cenaze yarın(Cumartesi) ikindide, Trabzon Iskenderpaşa Camiinde...