MİNİMALİZM'İN TEMSİLCİSİ BİR ADEM VARDI BU DÜNYADA

Şu dünyada misafir olduğunu unutmayan
ve mütevazı bir hayat yaşayan ama
İZ BIRAKARAK göçüp giden niceleri vardır..
Onlar, ölüm için her an hazırlıklıdırlar.
Doğuda da Batıda da böylesi yiğitler hep olagelmiştir.
Meselâ mı?
Meselâ; dillere destan bir EBU ZER vardır.
Hani şu çok mütevazı yaşayan;
Hani kimseye minnet etmeyen EBU ZER.
Hani şu uzun boylu, esmer, geniş omuzlu
ve saçları beyazlaşmış adam.
Hani şu, vefatında mirasçılarına harab bir ev;
Üç koyun ve birkaç keçiden başka bir şey
bırakmayıp göçüp giden adam.
Sırtında giyecek elbisesi olmayan,
Kendisine elbiseden bahsedilince:
"Bana elbise değil, kefen lâzım" diyen güzel SAHABE.
Hani hastalanıp da öleceğini anlayan şaşkın eşine;
“Üzülme, Mekke tarafından bir kafile gelmedikçe ölmeyeceğim” diyen Ebu Zer.
Ve o kafile ile gelen bir gencin kendisine kefen getireceğini söyleyen SAHABE.
Ara sıra da, hanımına:
"Bak bakalım, ufukta toz bulutu görüyor musun" diyen,
kefenini gözleyen Ebu Zer.
Hani şu YALNIZ YAŞAMAYI tercih eden, kendisine:
"YALNIZLIK ZOR DEĞİL Mİ Ya Eba Zer?" diye sorulduğunda,
İNSANLAR DAHA ZOR," diye cevap veren sıradışı adam.
Hani bazılarına: "Müslümansanız, Ebu Zer gibi yaşayın" denildiğinde, "O KURAL DIŞI BİR ADAMDI" dedikleri Ebu Zer.
Nihâyet H. 31 (M. 651-652) yılında bir gün ufukta bir kervan göründükten kısa süre sonra, dâr-ı bekâ'ya göçen Ebu Zer.
Evet, Ensâr'dan bir genç geldi, o mübarek insanı kefenleyip,
cenaze namazını kıldırdı ve sonra da Rebeze'ye defnedildi.
Selam ve Rahmet olsun ona.
NOT: MİNİMALİZM, fazlalıklardan kurtularak sade yaşamak, gerçekten ihtiyacı olmayan nesne ve objelerden uzak kalmak, beşeri ilişkilerde dedikodu yapmamak, gereksiz söz söylememek, söz söylemekte bile israftan kaçınmaktır.