BU DEFA BALATLILAR ANLATTI

Oğuz Akçeşme: : Timuçin Tecim teşekkürler; Hep beraber çocukları çok mutlu ettiğimizi düşünüyor giden hediyeleri gördükleri anı hayal edip mutlu oluyorum; Ben de ilkokuldayken aynı yoksulluğu zaman zaman yaşadım hatta ayakkabıları gerçekten iflas etmiş giyilecek durumda değildi.
Bir kaç gün öyle gitmek zorunda kaldım ama giyilmez duruma gelince evde vinleks çantanın bir yüzünü Annem paspas gibi kullanıyordu. ‘bana üzerine bas’ dedi ve ölçü aldı, babası yemenici kendisi terzi enstitüsü mezunu olduğu için elinden geliyordu bana uyduruk bir ayakkabı yapmıştı birkaç gün onunla idare ettim ve sonunda herhalde babamın parası oldu ayakkabı almışlardı.

Oğuz Akçeşme: Erhan Çipa oku bunu her zaman uzun yazamıyorum
Pınar Saylav Sarı: Geldiğimiz yer belli yaşadığımız yer belli. Hepimiz zaman zaman böyle şeyler yasadık çok şükür halimize. Cemre hocayla görüştüğümde oda bana demişti. Zor şartlarda okuduğunu ama çocukların içinde bulunduğu durumu görünce kendisi gibi zor durumda okumamalarını arzu etmiş.

Oğuz Akçeşme: Bu duyguları bildiğimiz için onların ne hissedeceklerini anlaya biliyoruz.
Özer Akcesme: Oğuz’cuğum helal olsun hem anılara hem de yakışanı yaptığın için
Oğuz Akçeşme : Abi hatta o bitik ayakkabılarla Ulubatlı Hasan Ferda öğretmen ile fotoğrafım var bulursam paylaşırım

Erhan Çipa: "Yalın ayak başıkabak" denilen çocuklardık, bazen de harbiden lastik ayakkabılar giydiğimiz de oluyordu. Belki de bu yüzden bayramlarda en çok da ayakkabı alındığını hayal ederdik.