İşte bütün mesele, ak ile kara, Gece ile Gündüz hiç fark etmez

Kalbin köşküne kurulmuşsa nefs; insan da bir, hayvan da bir...
Edep örtüsünü giymemişse beden; bahar da bir, hazan da bir...
Haram lokmaya alışmışsa kursak; aç da bir, tok da bir...
Haline şükrü unutmuşsa insan; az da bir, çok da bir...
Merhamet elini tutmamışsa vicdan; zalim de bir,mazlum da bir...
Bildiği ile amel etmemişse dimağ; alim de bir, cahil de bir...
Samimiyetten nasibini almamışsa akıl; akıl da bir, mecnun da bir...
Manaya bakmayı bilmemişse göz; güzel de bir; çirkin de bir...
Vermeye kudretsiz kalmışsa el; zengin de bir; fakir de bir...
Ezandan huzursuz olmuşsa kulak; duyan da bir; sağır da bir...
Allah aşkını tatmamışsa gönül; sevgi de bir, nefret de bir...
Kulluğun önüne geçmişse kibir; şeytan da bir, melek de bir...
Gaflet uykusuna dalmışsa ruh; yaşam da bir, ölüm de bir...
Mevlana Celaleddin-i Rumi...