KENDİSİNİ HEP İYİ (güzel doğru) BİLİRDİK!

Canım Hocam Prof.Dr.Nevzat GÖZAYDIN
Bugün toprağa verildi benim efsane hocam. 
Onun okuldaki odası  halk bilimi alanında arşivleme çalışmasında olan biz öğrencileri için ikinci bir akademiydi.
Durmaksızın SORGULATIRDI;
-Vay be! Ege Üniversitesinde mikroptan et üretilecekmiş hocam, duydunuz mu? 
-Nerden duydunuz? 
-Gazete yazdı hocam. Milliyet!
-Milliyet Gazetesinde yazması yeterli bir referans mı? Üniversitede kim yürütmüş çalışmayı? Bakanlık onaylamış mı?
 Uzar giderdi sorular…
- Yani hiçbir şeye güvenmeyelim mi hocam?
- Vatandaş olarak dilediğinizi yapın ama gazeteci olacaksanız doğruluğundan emin olun.
O kadar ciddi bir ŞAKACIYDI ki her seferinde inanırdık.
-Hocam elinizdeki yaprak nedir?
-Koka kola ağacının yaprağı.
-Aaaa! Koka kola ağaçta mı yetişiyor?
Bize Afrika kökenli türler hakkında geniş bir bilgi verip Latince kelimelerle süsleyip öyle bir anlatırdı ki neredeyse şişelemenin bile maymunlar tarafından yapıldığına inanırdık.
-Saçmalamayın çocuklar. Meşe yaprağını bile tanımıyorsanız ayakta uyuturlar sizi!
Çok DÜZENLİYDİ. Masasının üzerinde boy boy duran belki 100 kitap vardı.
-Hocam kütüphaneniz masanın üstünde gibi. Onları kütüphaneye koyalım mı?
-Sakın ha! Ben ne nerede bilirim. İnanmazdık. Arkasını dönüp ‘sorun bana, hangi kitabın nerde olduğunu’ söyleyeyim.
Gerçekten de bir kitabın yerini değiştirip sorardık. Hemen anlardı.
Sert görünümünün altında müthiş bir ADALET DUYGUSU vardı.
Kendisiyle ilk tanışmamızda böyle oldu. 1. Sınıftayken ‘ölüm anlatıları ve efsaneleri’ ödevi için 15 gün Kahramanmaraş’ta gezmediğim köy kalmamıştı. Çalışmama o kadar inanıyordum ki notumu düşük bulup kapısına dayanmıştım ve ‘araştırmaya’ dayalı bir ödevde kriterlerini sormuştum. Hepimizin titrediği o adam ödevimi tekrar değerlendirip hiç olmayacak bir şey yaptı ve notumu değiştirdi. Yanında çalışmaya başladığımda birazda çekinerek o günkü tavrımı mazur görmesini rica ettim. ‘Ancak haklı biri yanıma o şekilde gelebilirdi’ deyip onere etmişti.
Hatırlamaktan gurur duyacağım daha yüzlerce anıdan birkaçı..
Çok özel bir dil bilimci, halk bilimci, eğitimci ve akademisyendi. İnsanı her zaman ilgiyle ve dikkatle dinlemesi unutamadığım özelliklerindendi.  Çok sevgili eşi Kaya Gözaydın çok sevgili kızı Aysegul Gozaydin ve torunu Kerem’e düşkünlüğünü bilmeyen yoktur sanırım. 2021’de bir öğretmenler gününde kendisine tüm öğrettikleri için bir teşekkür mesajı göndermiş olmak beni biraz olsun rahatlatıyor. 
Hepimize tüm öğrencilerine kendimizi özel hissettirmeyi hep başardı. 
Güle güle gidin öğretmenim, siz kara toprağı bile aydınlatırsınız. 
Sizi çok ama çok seviyorum.

Ayfer Varol Artaç