Türkü tadında Y E T E R

Türkü tadında
Y E T E R
Akmış, akmış, durulmuşum
Uçmuş, uçmuş, yorulmuşum
Konar elbet gönül kuşum
Tüneyecek dal ol yeter
***
Dağlayarak şu sineyi
Devirdim onca seneyi
Ben vururum tezeneyi
Sen sazıma tel ol yeter
***
Sevgidir her zaman haklı
Odur mağlup eden aklı
Kor'um küllerimde saklı
Ateşime yel ol yeter
***
Aşığın budur muradı
Birlikte geçmek sıratı
Gelir damağımın tadı
Çanağımda bal ol yeter
***
Başka neyi dileyeyim
Bülbül gibi çileyeyim
Gece, gündüz sulayayım
Viranemde gül ol yeter
Tahir Bulut
Şiir de bir hiyerarşik düzen ister; önce tuneyecek dal arar. Sonra sazına tel arar ki, içli nağmeler dökülsün.
Ya sonra; içsel yangınını ateşlemeye yel arar ve bulur kıvamını maşuktan aldığı bal tadıyla ve
Çiler bülbül gibi...
Öyle... T.B.